شهادت مجاهد خلق، بهروز رحیمیان دومین شهید لیبرتی و نهمین شهید خانواده رحیمیان، به دلیل کارشکنی دولت عراق در معالجه وی و سکوت مرگبار مارتین کوبلر و یونامی.

 مجاهد خلق بهروز رحیمیان، در ساعت ۱۲ظهر روز یکشنبه ۳دی (۲۳دسامبر۲۰۱۲)، یک ماه پس از جلوگیری استخبارات عراق از بستری شدن او در بیمارستان، دچار ایست قلبی شد و به شهادت رسید.

نخست وزیری عراق، مأموران استخبارات و شخص نخست وزیر که همه این محدودیتها تحت نظر او اعمال می‌شود، به دلیل جلوگیری از معالجه و مداوای بهروز مسئول قتل او هستند

و یونامی و شخص مارتین کوبلر به خاطر سکوت در مقابل محاصره ضد انسانی دولت عراق و عدم پیگیری شکایت شخص بهروز و مشاور حقوقی ساکنان در این باره، باید در قبال این مرگ قابل پیشگیری پاسخگو باشند.

 بهروز از یک خانواده سرشناس در مازندران بود که از ۳۵سال پیش مبارزه حرفه یی در صفوف سازمان مجاهدین خلق ایران را شروع کرده بود. پیش از این بهمن ،فیروز و بیژن سه برادر او، همسر، دو پسر دایی و دو تن دیگر از اعضای خانواده اش در صفوف مجاهدین و در مسیر مبارزه با رژیم آخوندی به شهادت رسیده اند.

 بهروز دومین شهید لیبرتی است. پیش از او مهندس بردیا مستوفیان در ۲۰مارس۲۰۱۲ پس از یک جابه‌جایی اجباری و عجولانه که به اصرار مارتین کوبلر در شب سال نوی ایرانی انجام شد، ساعتی پس از ورود به لیبرتی در اثر ایست قبلی به شهادت رسید. پزشکان عراقی علت شهادت او را بیخوابی و خستگی مفرط تشخیص دادند. او به مدت ۴۸ساعت مشغول بارگیری و بازرسی برای انتقال از اشرف به لیبرتی بود.

 بهروز که از مدتها قبل از بیماری قلبی رنج می‌برد، تحت مداوا و کنترل پزشک قرار داشت، اما به خاطر محاصره ضد‌انسانی پزشکی که از چهار سال پیش شروع شد، با مشکلات بیشتری مواجه بود، اما با توجه به امکانات کلینیک خود ساکنان در اشرف و با تلاش پزشکان مجاهدین، بهروز و بسیاری دیگر از بیماران می توانستند حداقل رسیدگیهای پزشکی را دریافت کنند. اما پس از انتقال به لیبرتی و ممانعت دولت عراق از انتقال تجهیزات پزشکی ساکنان، وضعیت برای بهروز و دیگر بیماران خطرناکتر شد.

 بهروز در روز ۲۵نوامبر۲۰۱۲ دچار درد شدیدی در قفسه سینه شد و به‌عنوان بیمار اورژانس به بیمارستانی در بغداد منتقل گردید. پزشکان بیمارستان می‌خواستند وی را در بخش مراقبتهای ویژه (سی سی یو) بستری کنند. اما مأموران استخبارات از بستری شدن وی جلوگیری کردند و با فشار به پزشکان از آنها خواستند از بستری کردن بهروز خودداری کند.

 مترجم بیمار، از محل بیمارستان وضعیت وخیم بهروز و ممانعت از بستری شدن او را به اطلاع رئیس تیم مانیتورینگ یونامی در لیبرتی از طریق تلفن اطلاع داد، اما متأسفانه اقدامی صورت نگرفت و بر اثر تهدید و ترساندن پزشکان توسط مأموران عراقی، بهروز را در حالیکه از ناراحتی شدید قلب رنج می‌برد با دادن مقداری دارو به لیبرتی برگرداندند .

 روز ۲۶نوامبر مشاور حقوقی ساکنان در گزارشی که برای آقای کوبلر نماینده ویژه دبیرکل؛ معاون وی آقای باستین؛ آقای فرانچسکو موتا رئیس گروه حقوق بشر یونامی؛ مقامات آمریکایی و کمیساریای عالی پناهندگان در عراق نوشت:

Harassment of patients in Baghdad by intelligence agents continues. Last night one of the patients dispatched by clinic’s physician to Yarmouk Hospital as an emergency case due to heart problem facedharassment of the intelligence agent who had gone along with the patient.

 خود بهروز در روز ۲۶نوامبر در نامه یی به دفتر حقوق بشر یونامی که نسخه یی از آن برای نماینده ساکنان نیز ارسال شده است، نوشت: «روز گذشته حوالی ساعت۱۶۰۰ دچار درد قفسه سینه شدم به‌طوری که تا کنون چنین درد و تجربه یی را نداشتم. توسط دوستانم به درمانگاه موجود در لیبرتی رفتم که دکتر کشیک مرا معاینه کرد و پس از گرفتن نوار قلب… احاله رفتن به بیمارستان در بغداد را برای من صادر کرد. از همان ابتدای امر یعنی ساعت۲۱۳۰ در قرارگاه لیبرتی با مزاحمتها و فشارها و توهینهای مأمور استخبارات که همراه اکیپ حفاظت آمده بود مواجه شدم… ازهمان ابتدا شروع به دخالت در امورات پزشکی و کارشکنی و فشار روی دکترها و کارکنان بیمارستان نمود، به‌طوریکه یک فضای متشنج و ترس در آنجا به‌وجود آورده و آشکارا به آنها می گفت که نباید بیمار را شب نگه دارید. موقعی که می خواستم با دکتر صحبت کرده و مشکلاتم را بگویم و مترجمی که همراهم بود می‌خواست به انگلیسی ترجمه کند، شروع به توهین به من و به مترجم نمود با صدای بلند و غیرمتعارف گفت که نباید به انگلیسی صحبت کنید و ممنوع است و هر چه که من تلاش کردم به او بگویم که من عربی بلد نیستم او گوش نمی داد و در نهایت نگذاشت که ما با دکتر صحبت کنیم…. سرانجام با مانیتورینگ یونامی در آن وقت شب تماس گرفتم … به خاطر فضای ناشی از ترسی که نفر استخبارات در بیمارستان به وجود آورده بود کلیه دکترها و کارکنان، بسیار با احتیاط برخورد می‌کردند، و به‌رغم مشکل جدی که من داشتم، مرا بستری نکرده و در نهایت به من گفته شد که شب بر گردم».

 شهادت بهروز در شرایطی صورت می‌گیرد که دو روز پیش یونامی تحت نظارت مارتین کوبلر در گزارش حقوق بشر خود در دوره ششماهه اول سال۲۰۱۲ در قسمت مربوط به اشرف و لیبرتی تلاش کرده است با نادیده گرفتن یا تحریف حقایق، یک تصویر کاملاً واژگونه از کمپ لیبرتی ارائه نموده تا بر زندان‌سازی در این کمپ، فقدان استانداردهای حقوق بشری و انساندوستانه، نقض حقوق بنیادین ساکنان، محاصره پزشکی ضد انسانی و سلب حق مالکیت آنها سرپوش بگذارد و جرایم دولت عراق که به‌درخواست رژیم ایران و با راهگشایی مارتین کوبلر صورت گرفته است، رفع و رجوع کند.

 این گزارش در میان سایر دروغها می نویسد در لیبرتی «یک تأسیسات پزشکی با یک دکتر عراقی. آمبولانسها در آماده باش مستمر هستند. دولت عراق رفت و آمد ساکنان برای اجرای هر قرار پزشکی بیرونی برحسب ضرورت را تضمین می‌کند».گزارشی که برای دولت عراق و رژیم ایران به مثابه چراغ سبزی برای ادامه و تشدید سیاستهای سرکوبگرانه و محاصره ضد انسانی علیه ساکنان اشرف و لیبرتی است.

 مقاومت ایران دولت آمریکا و ملل متحد را به اقدام فوری برای پایان دادن ممانعت و کارشکنی در معالجه بیماران و جلوگیری از انتقال تجهیزات پزشکی ساکنان و محاصره ضد انسانی پزشکی که تا کنون به شهادت شماری از ساکنان اشرف و لیبرتی منجر شده است، فرا می‌خواند و یادآوری می‌کند که این اقدامات از مصادیق جنایت علیه جامعه بین‌المللی، نقض کنوانسیونهای ژنو، نقض قانون پناهندگی است و مسئولان آن بایستی مورد تعقیب قرار گرفته و مجازات شوند.

 یادآوری می‌شود بهروز مانند دیگر ساکنان اشرف و لیبرتی حفاظت شده تحت کنوانسیون چهارم ژنو بود و شماره آی دی کارتی که دولت آمریکا پس از به‌رسمیت شناختن این استاتو به او داده بود AB۳۶۷۹۰D است.

 دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۳دی ۱۳۹۱ (۲۳دسامبر۲۰۱۲)