سال ۱۳۹۱

ایران: تشدید فشار و سرکوب بر زندانیان سیاسی به ویژه هواداران مجاهدین و خانواده اشرفیها

 به موازات موشکباران و قتل عام اشرفیها در لیبرتی، فشار و سرکوب زندانیان هوادار مجاهدین و خانواده اشرفیها شدت یافته است.

۱- غلامرضا خسروی، ۴۷ساله: به خاطر کمک مالی به تلویزیون ماهواره یی سیمای آزادی به اعدام محکوم شده ، طی شش ماه گذشته از ملاقات با خانواده اش محروم بوده است. خدابخشی، سرشکنجه گر دادسرای آخوندها علت این محرومیت را امضای بیانیه های اعتراضی زندانیان عنوان کرده است.

او جمعا ۱۱سال از عمرش را در زندان به سر برده است.

۲- محسن دانشپور مقدم، ۷۰ساله: به خاطر دیدار با فرزند و بستگانشان در اشرف در آذرماه ۸۸بازداشت و به اعدام محکوم شد، به شدت تحت فشار قرار گرفته و با اینکه از نارسایی قلبی به شدت رنج می‌برد، از رسیدگیهای درمانی محروم است. شکنجه گران به این وسیله تلاش می‌کنند او را در هم شکسته و وادار به ندامت کنند که با واکنش قاطع او مواجه شده است

۳- احمد دانشپور(پسر محسن دانشپور)، ۴۰ساله: محکوم به اعدام، مبتلا به بیماری حاد گوارشی است که بر اثر فقدان رسیدگیهای پزشکی وضع جسمی اش وخیمتر شده و بیش از ۱۰کیلو وزن کم کرده است. دژخیمان از تحویل داروهایی که توسط خانواده اش تهیه شده جلوگیری می‌کنند.

۴- علی معزی، ۶۳ساله: وی که در اعتراض به پرونده سازیهای جدید علیه خود، از شرکت در دادگاه فرمایشی خودداری کرده است، تحت انواع فشارها و محدودیتها قرار دارد. او به رغم ابتلا به سرطان از کمترین امکانات درمانی برخوردار نیست. و از ملاقات با خانواده اش محروم است.

۵- ماشاالله (حمید) حائری،۶۲ساله: او که تاکنون چند بار در زندان دچار ایست قلبی شده است، به تازگی در پی مسمومیت دارویی ناشی از تجویز داروی اشتباه، در وضعیت حادی قرار دارد و اجباراً به بیمارستان منتقل شده است، اما دژخیمان از ملاقات و عیادت بستگان وی جلوگیری می‌کنند. وی در آذرماه۸۸ بازداشت و به ۱۵سال زندان محکوم شد. برادر وی عبدالله حائری در موشکباران لیبرتی به شدت مجروح شد.

•           غلامرضا خسروی، محسن و احمد دانشپور، علی معزی و ماشاءالله حائری از زندانیان بند ۳۵۰زندان اوین هستند.

۶- خانم کفایت ملک محمدی، ۶۰ساله: به خاطر درمان نشدن به موقع عفونت گوش، مجبور به عمل جراحی سنگین شده که هنوز از عواقب آن رنج می برد. وی در دی ماه ۱۳۸۷ به جرم قصد خروج از ایران برای دیدار از بستگانش در اشرف بازداشت و به ۵ سال حبس محکوم شد.

۷- خانم کبری بنازاده، ۵۸ساله، نیز به خاطر قصد سفر به اشرف برای دیدار بستگانش به ۵سال زندان محکوم شد و هم اکنون در بند زنان اوین به سر می برد. وی بر اثر شرایط وخامت بار زندان به انواع بیماریها ازجمله هپاتیت مبتلا شده، بر اثر شکنجه بینایی یک چشم خود را از دست داده و چشم دیگرش نیز به خاطر محرومیت از رسیدگیهای درمانی در آستانه نابینایی است.

•           خانمها کفایت ملک محمدی و کبری بنازاده در بند زنان زندان اوین زندانی هستند.

۸- محمد بنازاده امیرخیزی (برادر کبری بنازاده)،۶۶ساله: دژخیمان به رغم ابتلای وی به سرطان و وخامت حالش، از بستری کردن وی در بیمارستان خارج از زندان خودداری می کنند. وی که از بازاریان خوشنام تهران است، در آذر۸۸، به خاطر تماس با دخترش در اشرف دستگیر و به ۵سال حبس محکوم شد. او از انواع بیماریها رنج می برد. سه تن از اعضای خانواده اش در دهه۶۰ به جرم هواداری از مجاهدین اعدام شدند. مادر سالخورده، همسر ، خواهر و دو برادر کوچکترش به خاطر سفر به اشرف و دیدن فرزندان و بستگانشان در اشرف متحمل شکنجه و حبس شدند.

۹- صالح کهندل، ۴۵ساله: در اسفند ۸۵، به جرم هواداری از مجاهدین دستگیر و به ۱۰سال حبس محکوم شد. وی از یکسال پیش در شرایط وخیمی به سر می برد و احتمال میرود به سرطان خون مبتلا باشد. اما دژخیمان از انجام آزمایشات پزشکی و رسیدگیهای درمانی به وی جلوگیری می کنند. مهدیه و اکبر مدد زاده دو تن از بستگان وی در قتل عام ساکنان اشرف در فروردین ۹۰ به شهادت رسیدند و شبنم و فرزاد مدد زاده، دو تن دیگر از بستگانش در گوهر دشت زندانی هستند.

-۱۰  میثاق یزدان‌نژاد دانشجو، ۲۶ساله: به دلیل شکنجه ها و شرایط زندان بیمار است و در شرایط بسیار وخیمی قرار دارد. وی در سالهای ۸۴ و ۸۶ به اتهام دیدار با خواهرش در اشرف و شرکت در مراسم یادبود زندانیان قتل عام شده در ۶۷، دستگیر و به ۱۴سال حبس محکوم شد. پدر و مادر میثاق متحمل سه سال متحمل حبس در زندانهای رژیم شدند و سه دایی وی به خاطر هواداری از مجاهدین به دست دژخیمان رژیم تیرباران شدند.

دژخیمان رژیم در پاسخ پیگیریهای خانواده میثاق گفته اند: «چرا به این‌جا می‌آیید؟ شما منافقید. و حکم همه تون اعدامه، خودت و پسرت باید اعدام بشوید».

•           آقایان محمد بنازاده، صالح کهندل و میثاق یزدان نژاد از زندانیان محبوس در سالن۱۲ زندان گوهردشت کرج که شکنجه‌گاهی بدنام و قرون وسطایی است، محبوسند.

۱۱- علی اصغر محمودیان، از زندانیان دهه ۶۰، در دی ماه سال ۸۸ ، برای سومین بار در حاکمیت آخوندها دستگیر و به ۶سال حبس محکوم شد و به زندان سمنان تبعید گردید. دژخیمان رژیم در این زندان برای درهم شکستن زندانیان سیاسی و وادار کردنشان به ندامت، آنها را در بند مجرمان عادی و خطرناک نگهداری می کنند، به طوری که همواره در معرض تهدید جانی و فشار روحی و جسمی قرار دارند. فقدان کمترین امکانات درمانی و بهداشتی در این زندان- که قبلا اصطبل بوده- موجب شیوع انواع بیماریها در بین زندانیان شده است. کمبود جا به حدی است که زندانیان مجبورند تمام مدت به صورت کتابی (پهلو) استراحت کنند.

آقای محمودیان تاکنون بیش از ۱۴سال از عمرش را در زندانهای رژیم در اسارت به سر برده است. برادرش امیر نیز که دانشجو و متاهل بود در ۲۸ سالگی در شهر رشت تیرباران شد.

۱۲- رژیم آخوندی به رغم گذشت یک ماه از دستگیری آقای رضا اکبری و فرزندش علی، از خانواده های مجاهدان لیبرتی از دادن هرگونه اطلاع به خانواده آنها سر باز می زند. چهار تن از خواهران و برادران آقای اکبری توسط رژیم آخوندی به جوخه های تیرباران سپرده شدند. خواهر وی خانم مریم اکبری منفرد، ۳۸ساله و مادر سه فرزند خردسال، در روز ۱۰ دی ۸۹ دستگیر و به ۱۵سال حبس محکوم شد.

۱۳- از سرنوشت آقای حسن صادقی و خانم فاطمه مثنی و نیما فرزند ۱۶ساله آنها که در روزهای ۹و ۱۰بهمن بازداشت شدند، هیچ اطلاعی در دست نیست. علت بازداشت اعضای این خانواده تدارک برگزاری مراسم یادبود برای پدر حسن صادقی، مجاهد خلق غلامحسین صادقی از ساکنان لیبرتی است که روز ۴بهمن به دنبال یک سکته قلبی جان باخت.

۱۴- مهدی ساجدی‌فر، ۳۵ساله: دژخیمان برای دومین بار از انتقال او، که احتمالاً مبتلا به سرطان مری است به بیمارستان جلوگیری کردند. علت این اقدام ضدانسانی، خودداری این زندانی از پوشیدن لباس فرم زندان در هنگام انتقال به بیمارستان است. وی از زندانیان بند۳۵۰ زندان اوین است.

۱۵- صالح الدین مرادی، از دراویش گنابادی در زندان عادل آباد شیراز از درد کلیه و خونریزی داخلی رنج می برد و به خاطر برخوردار نبودن از حداقل رسیدگیهای پزشکی در شرایط وخیمی به سر می برد.

۱۶- مهدی رمضانی، پدر رامین رمضانی، که روز ۲۵ خرداد ۸۸ در جریان قیام به شهادت رسید به خاطر برگزاری مراسم یادبود برای فرزندش به سه سال حبس محکوم شده است . همسر وی خانم زهرا مختارزاده، به دنبال شنیدن خبر محکومیت همسرش دچار سکته قلبی شد و در روز دوشنبه ۲۳بهمن جان سپرد.

۱۷- دژخیمان رژیم برای تشدید فشار بر زندانیان سیاسی طی ماههای گذشته از فروش مواد غذایی مورد نیاز زندانیان از جمله لبنیات و میوه خودداری می کنند.

 دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۲۸بهمن۱۳۹۱ (۱۶فوریه۲۰۱۳)

نوشته های مشابه

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا