پیام رئیس جمهور برگزیده مقاومت مریم رجوی به تظاهرات ایرانیان آزاده در نیویورک

گردهمایی ایرانیان آزاده در اعتراض به حضور آخوند روحانی در سازمان ملل متحد

هموطنان، دوستان و هواداران مقاومت!
به همه شما درود می‌فرستم. مایلم ابتدا از همبستگی سناتورها و اعضای مجلس نمایندگان و هم‌چنین شخصیتهای برجسته آمریکا و هموطنان ایرانی که به مناسبت شهادت ۵۲ اشرفی ابراز شده، صمیمانه قدردانی کنم.

گردهمایی امروز شما یک فریاد اعتراض است که چرا آمریکا و ملل متحد آخوندی را پذیرفته‌اند که در تصمیمگیری در مورد قتل عام اشرفیها شریک است؛ آخوندی که از هنگام ریاستش بیش از ۱۶۰نفر در ایران اعدام شده‌اند، سرکوب زنان برای حجاب اجباری را تشدید کرده و از سپاه پاسداران و سلطه جویی رژیم آخوندی در سوریه حمایت کرده است؛ آن هم درست در شرایطی که همکاری این رژیم با دیکتاتوری سوریه در قتل عام شیمیایی مردم این کشور، باعث انزجار جهانی شده است. بیلان آخوند روحانی اثبات کرده که تغییری درکار نیست. متأسفانه دولت آمریکا سیاستی را در قبال رژیم و رئیس جمهور آن در پیش گرفته است که در سه دهه گذشته، بارها شکست خورده است.
ما به آنها هشدار می‌دهیم که تاوان زد و بند و مماشاتی را که نتیجه و سرانجامی ندارد، از خون و جان فرزندان رشید مردم ایران نپردازید. من  به خصوص می‌خواهم بر اهمیت و فوریت اقدام برای آزادی هفت مجاهد ربوده شده از اشرف، تأکید کنم. ما  زمان زیادی نداریم. براساس آخرین اطلاعات موثق، آنها اکنون در یک زندان، در دست نیروهای تحت امر نخست وزیر عراق هستند.
دولت نوری مالکی تلاش می‌کند از وضعیت آنها اظهار بیاطلاعی کند تا زمینه را برای استرداد آنها به ایران فراهم سازد. د‌ولت آمریکا و شخص پرزیدنت اوباما نسبت به جان این هفت نفر مسئولیت دارند. من هشدار می دهم آنچه بر سر این گروگانها خواهد آمد، راه را برای فجایع دیگر هموار خواهد کرد. 
در اینجا به پرزیدنت اوباما و آقای بانکی مون فراخوان می‌دهم که بنابر مسئولیتشان بیش از این سکوت نکنند و نفوذ خود در عراق را برای یک رشته تدابیر فوری و حیاتی به کار گیرند به نحوی که:
۱ ـ گروگانها باید بلادرنگ آزاد شوند.
۲ ـ  تیم مانیتورینگ سازمان ملل و نیروهای کلاه آبی ملل متحد، به طور شبانه روزی در داخل لیبرتی مستقر شوند. 
۳ ـ در اسرع وقت ۱۷۵۰۰ تی وال و سایر الزامهای حفاظتی به لیبرتی منتقل شود. 
۴ ـ کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد، پناهندگی سیاسی تمام مجاهدان آزادی در لیبرتی را تأیید کند.
۵ ـ حق مالکیت ساکنان بر اموال منقول و غیرمنقولشان در اشرف و اجازه فروش اموال، تضمین‌شود.
۶ ـ و دبیرکل ملل متحد انجام یک تحقیقات مستقل درباره قتل عام اشرف، در یک زمانبندی محدود را در دستور کار ملل متحد قرار دهد.

هموطنان عزیز،
یاران مقاومت!
برادران و خواهران عزیزی که از حماسه شهادت ۵۲ قهرمان مجاهد خلق، صدبار بیشتر برانگیخته شده و برای سرنگونی رژیم ولایت فقیه، سوگند خورده‌اید!
هموطنانی که برای ابراز خشم و انزجار مردم ایران از حضور سردمداران فاشسیم مذهبی در سازمان ملل، گرد آمده‌اید، و شخصیتهای دوست و حامی مقاومت ایران!
به گردهمایی شما درود می‌فرستم. اجتماع شما صدا و فریاد و خروش مردم ایران برای آزادی است که اختناق و توحش ولایت فقیه، مانع شنیدن آن می‌شود. گردهمایی شما صدای پایداری دلیرانه مجاهدان آزادی است که جهانی را به تحسین واداشته است.
اکنون، از لیبرتی تا زندانهای سیاسی در سراسر ایران، از قلب شهرها و روستاهای ایران تا تحصنها و اعتصا‌بها و اجتماعات اعتراضی شما در اروپا، استرالیا و کانادا، صدای واحدی به گوش جهان می‌رسد. این صدای مردم ایران است که می‌گویند رژیم ولایت فقیه دیگر نباید ادامه پیدا کند. و ما این رژیم را با همه جناحها و باندهایش، سرنگون می‌کنیم و چنین خواهد شد.
این اسباب ننگ و شرمساری ملل متحد است که رئیس جمهور یک دیکتاتوری ضدبشری را در اجلاس مجمع عمومی می‌پذیرد؛ رژیمی که صد و بیست هزار تن از فرزندان مردم ایران را اعدام کرده، دهها بار مرتکب جنایت علیه بشریت و نسل کشی شده و هم‌اکنون جنگ و قتل‌عامهای روزانه در سوریه را هدایت می‌کند.
چرا ملل متحد، به جای نگاهبانی از حقوق بشر، با پذیرش بدترین و بی‌رحم‌‌ترین آدم‌کشان جهان امروز، حقوق بشر را به تمسخر می‌گیرد؟ چرا دولت آمریکا درهای کشور خود را به روی آخوندی باز کرده است که رئیس جمهور مهم‌ترین منشأ و حامی تروریسم در جهان امروز است؛ آخوندی که در تمام سه دهه گذشته، در کانون اغلب تصمیم‌گیریها در مورد سرکوب مردم ایران، از جمله قتل عام سی هزار زندانی سیاسی در سال ۶۷، کشتار دانشجویان، عملیات تروریستی در خارج کشور و قتل عام اخیر اشرف بوده است. 
دولت کنونی آمریکا، سیاست خود بر سر مسأله ایران را حدود ۵ سال پیش، با دراز کردن دست خود به‌سوی ولی فقیه ارتجاع، آغاز کرد. اما پاسخ رژیم ایران، گسترش سلطه جویی و بنیادگرایی در منطقه و تشدید تروریسم در سراسر جهان بود. به طوری که حتی در قلب واشینگتن هم قصد داشت سفیر عربستان را ترور کند.
با این حال، دولت آمریکا بازهم سیاست ده بار شکست خورده خود را با نامه‌نگاری با رئیس جمهور جدید ارتجاع، و استقبال از ژستهای میان تهی او،  از سرگرفته است. 
بعد از انتخابات نمایشی خرداد گذشته گفتم:  بدون برقراری ‌آزادیها و تأمین حقوق بشر، و تا وقتی که سیاست تجاوزکارانه رژیم در سوریه و عراق و برنامه ساخت بمب اتمی، ادامه دارد، هیچ چیز عوض نمی‌شود. 
حالا پس از گذشت  دو ماه، می‌بینیم که به دارآویختن جوانان بی‌وقفه ادامه دارد،  سرکوب و دستگیری زنان و جوانان به جرم بدحجابی، گسترش یافته و رئیس جمهور رژیم از دخالت و سلطه جویی در سوریه و از برنامه اتمی و از سپاه پاسداران ارتجاع، قویاً دفاع می‌کند و در مقابل خواست عمومی برای آزادی زندانیان سیاسی، به نمایشی با آزادی شمار معدودی از زندانیان دست می‌زند.
اکنون دولت آمریکا به همین فریبکاریها چشم دوخته و آزادی، مقاومت و حقوق بشر ایران را نادیده می‌گیرد. وقتی از جانب آخوندها نه فقط میانه روی، بلکه حتی تظاهر به آن هم در میان نیست، این همه مجیزگفتن نسبت به آن، فضیحت بار است؛ چرا که این دیگر از سیاستها و روشهای همیشگی مماشات نیز فراتر رفته است. این یک مردم فریبی برای فرار از پرداخت بهای یک سیاست صحیح نسبت به فاشیسم دینی حاکم بر ایران است. 
اما در دنیای واقعیتهای سرسخت، با خود فریبی و مردم فریبی و بازیهای سخیف هیچ سیاستی پیش نمی‌رود. و فرجامی جز ضربه زدن به صلح و امنیت جهان نخواهد داشت.
ما به آنها می‌گوییم اگر می‌توانید آخوندها را بر سر برنامه اتمی‌شان یک قدم عقب بنشانید، درنگ نکنید. اما سیاست چشم بستن بر جنایتهای این رژیم و دولت دست نشانده‌اش در عراق، پذیرفته نیست. بنابراین تأکید می کنم که مصالح مردم ایران را  در پی سراب مذاکره، قربانی نکنید. 

یاران مقاومت!
۲۳ روز است که در لیبرتی و مهم‌ترین شهرهای اروپا و آمریکا و کانادا و استرالیا، اعتصاب غذا و تحصن و اعتراض نسبت به ربوده شدن ۷ تن از مجاهدین ادامه دارد و بسیاری را در سراسر جهان تحت تأثیر خود قرار داده است.
سازمان ملل و ایالات متحده در این سالها به کرات تعهدات خود نسبت به حفاظت و امنیت مجاهدین را نقض کرده‌اند. آنها حالا هم به نحو رسوایی نقش یک تماشاچی ساکت را بازی می‌کنند. و برای آدم‌ربایان و اربابان آنها در بغداد و تهران، هیچ هدیه‌یی بهتر از این سکوت نیست. 
وقتی که هر دو دیکتاتوری در بغداد و تهران از پذیرش مسئولیت این آدم‌ربایی طفره رفته‌اند، سکوت آمریکا و سازمان ملل در حکم  انکار آن است. 
آقایان! به این موضع شرم‌آور بیش از این ادامه ندهید. مطمئن باشید که تمام جزییات پشت پرده، برملا می‌شود و طرف‌هایی که امروز عمداً بر این جنایت چشم بسته‌‌اند، سرافکنده خواهند شد. من مؤکدا از ایالات متحده می‌خواهم که  دولت عراق را وادار به آزادی گروگانها کند. 
امروز که آخوندها در تنگنای بحران سرنگونی رژیم‌شان وحشتزده‌اند و این موقعیت، ناامنی و آسیب پذیری کمپ لیبرتی را به مراتب افزایش می‌دهد؛ به‌خصوص که پس از قتل عام اشرف، مالکی و خامنه‌ای تمرکز دسیسه‌ها و جنایتهای خود را متوجه لیبرتی کرده‌اند و از بین بردن مجاهدین را لازمه فرار خود از بحران سرنگونی یافته‌اند.
بر این اساس، جامعه جهانی، به ویژه ملل متحد و دولت آمریکا، را فرا می‌خوانم تا خروج کامل مجاهدان از عراق، از نفوذ خود، برای استقرار تیم مانیتورینگ ملل متحد و نیروهای کلاه آبی در لیبرتی و تأمین الزامهای حفاظتی این کمپ، استفاده کنند.

هم‌میهنان،
دوستان عزیز!
حماسه دهم شهریور و خونهای پاک و جوشان ۵۲ قهرمان اشرفی، برای تمام اعضای این مقاومت، پیام درخشانی در برابر دارد. این پیام استواری، قطعیت و یقین در سرنگونی رژیم ولایت فقیه و کسب آزادی و دموکراسی است. 
همه شما را فرا می‌خوانم که برای ادامه راه پرافتخار  ۵۲ قهرمان کهکشان اشرف، به‌پاخیزید.
شما را فرا می‌خوانم که برای گسترش این پیکار، پرچم خونین اشرف را به دست بگیرید و با عزم و ایمانی صد برابر، به‌پا خیزید.
سلام بر آزادی ،
سلام بر مجاهدان آزادی،
سلام بر مردم ایران،
و درود بر همه شما.