شمار بهت‌انگیز و جانگداز قربانیان کرونا در ۲۶۳ شهر کشور از مرز ۲۵۰۰۰ نفر عبور کرد
سازمان مجاهدین خلق ایران بعد از ظهر امروز، شنبه ۲۳ فروردین ۱۳۹۹ اعلام کرد آمار جانباختگان فاجعه کرونا در ۲۶۳ شهر ایران از مرز ۲۵۰۰۰ نفر گذشته است
شمار قربانیان در آذربایجان شرقی به ۶۱۰ نفر، در البرز به ۹۷۰ نفر، در اصفهان به ۱۹۱۰ نفر، در تهران به ۳۲۰۰ نفر، در چهارمحال و بختیاری به ۲۰۴ نفر، در خراسان رضوی به ۲۲۷۰ نفر، در خراسان شمالی به ۲۵۰ نفر، در خوزستان به ۱۰۵۰ نفر، درسیستان و بلوچستان به ۲۵۵ نفر، در فارس به ۵۱۵ نفر، در قزوین به ۳۷۵ نفر، در قم به ۲۴۸۰ نفر، در کردستان به ۴۰۵ نفر، در کرمان به ۳۸۰ نفر، در کرمانشاه به ۶۹۵ نفر، در گیلان به ۲۱۵۰ نفر، در لرستان به ۵۹۰ نفر، درمرکزی به ۳۴۵ نفر، در هرمزگان به ۵۵ نفر و در همدان به ۶۵۰ نفر رسیده است. آمار سایر استانها به این ارقام اضافه میشود.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی قم از بستری بودن۳۰۰ بیمار به دلیل مشکلات حاد تنفسی و مشکوک به کرونا خبر داد که ۱۹نفر از آنها کودک هستند (خبرگزاری رسمی رژیم ۲۲ فروردین).
شهریاری نماینده مجلس ارتجاع از زاهدان شب گذشته گفت: «اگر زودتر از موعد مقرر قرنطینه‌ها را برداریم، پیک بزرگ‌تری را تجربه میکنیم.. در سیستان و بلوچستان آزمایش های مثبت زیاد میشود و حتی در این چند روز اینطور بود و ما نگران هستیم پیک بیشتری را در سیستان و بلوچستان شاهد باشیم. تعداد شهدای حوزه بهداشت و درمان در مبارزه با کرونا بیشتر از پزشکان ما در جبهه و جنگ است»(تلویزیون شبکه ۵ رژیم ۲۲فروردین).
برغم روند فزاینده جانباختگان، خامنه ای و روحانی از امروز بخشهای وسیعی از مردم را به سرکار بازگرداندند. روحانی در توجیه این وضعیت گفت: «آنچه در مرحله جدید فاصله‌گذاری هوشمند اجتماعی دارای اهمیت است این است که طرح مذکور با مطالعه سبک زندگی ایرانی و با مدلی بومی و در عین حال منطبق بر اصول مصوب بهداشت جهانی انجام میشود». این مدل چیزی جز قربانی کردن توده های مردم برای حفظ حاکمیت ننگین آخوندی نیست. ۴۰ سال است که این رژیم در مراجع بین المللی میگوید ما به حقوق بشر اما از مدل «اسلامی» و «ایرانی» آن احترام می‌گذاریم . منظور همان قتل عام زندانیان سیاسی و به رگبار بستن تظاهرکنندگان بی‌سلاح و بی‌دفاع است.
دژخیم علی ربیعی سخنگوی روحانی در مقاله ای با عنوان «حفظ جان، زندگی و معیشت سلامت محور» در مورد علت بازگرداندن مردم به سر کار نوشت: «حفظ جان و تأمین نان برای اجتناب از مرگ و فقر کرونایی رویکرد اصلی دولت است». ربیعی افزود: «بیش از ۱،۵ میلیون کارگاه رسمی و غیررسمی دچار توقف شدند. ۴ میلیون شاغل غیررسمی در کشور در معرض توقف یا کاهش فعالیت کاهش دستمزد و اخراج هستند… در صورت تعطیلی درازمدت … بیکارشدگان به بیش از ۴ میلیون نفر خواهد رسید که برای جبران دستمزد آنها با حداکثر ۲ میلیون تومان در ماه برای ۳ ماه، به ۲۴ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز خواهد بود» (ایرنا ۲۳فروردین).
از سوی دیگر یک نماینده مجلس رژیم خاطرنشان کرد: «اگر تعطیلی مانند سایر کشورها اجرایی نشود، سلامتی قشر عظیمی تحت تأثیر قرار خواهد گرفت و مسائل اجتماعی و امنیتی بدنبال خواهد داشت…. اجرای طرح تعطیلی همگانی برای دولت هزینه دارد که می توان از منابع ستاد اجرایی فرمان امام، آستان قدس، بنیاد مستضعفان، صندوق توسعه ملی و حتی حقوق ماهانه نماینده‌ها استفاده کرد… اگر تعطیلی را جدی نگیریم اقتصاد بیش از این ضربه خواهد خورد» (شهاب الدین بیمقدار -ایسنا ۲۳ فروردین).
همچنین نمازی نایب رئیس مجمع نمایندگان ادوار مجلس نوشت: «مسئولان در این ۳۰ سال چه کرده‌اند که به‌رغم هزینه ۳۰۰۰ میلیارد دلار درآمد نفتی، آنقدر خزانه خالی باشد که دولت نتواند حدود سه الی چهار ماه به دارندگان مشاغل غیر‌دولتی غیر‌برخوردار، کمک هزینه پرداخت نماید؟» (روزنامه آرمان ۲۳ فروردین).
آل اسحاق وزیر بازرگانی پیشین و رییس اتاق بازرگانی مشترک ایران و عراق نیز گفت: «بنا به گفته مسئولان دولتی، ۱۸هزار هزار میلیارد تومان دارایی داریم در اختیار دولت است که منجمدشده است….مجموعه دارایی‌های منجمد را باید تبدیل به دارایی‌های روان و جاری کرد تا بتوان مشکلات را حل کرد» (خبر آن لاین ۲۲ فروردین).
در همین حال کابوس خیزش و قیام همچنان سراپای رژیم را فراگرفته است. روزنامه حکومتی آرمان نوشت: «ورشکستگی اقتصادی کشور را به زانو در خواهد آورد….به‌گونه‌ای که ممکن است مشکلات اقتصادی منجر به شورش‌های اجتماعی شود… شاید کشور تا یک سال دیگر درگیر کرونا باشد اما تبعات اقتصادی آن تا سال‌ها گریبان کشور را خواهد گرفت». یک روزنامه حکومتی دیگر به نام مستقل با تشریح شرایط ناشی از کرونا هشدار داد: «قیچی دو لبه تیز تحریم و تبلیغات سوء می‌رود که زمینه سرخ شدن زغال‌های زیر خاکستر اعتراضات معیشتی و اجتماعی را دوباره شعله‌ور سازد». همچنین روزنامه جهان صنعت با ابراز نگرانی از «سقوط مملکت» می‌پرسد که چگونه «بعد از کابوس مرگبار کرونا به سونامی ویرانگر کرونای اقتصادی با پیامدهای هولناک اجتماعی، سیاسی آن دچار نشویم؟».
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲۳ فروردین ۱۳۹۹ (۱۱آوریل ۲۰۲۰)
