گراميداشت سميه رشيدي توسط زندانيان سياسي در قرچك و اوين

گراميداشت سميه رشيدي توسط زندانيان سياسي در قرچك و اوين

شماري از زندانيان با شعارهاي «مرگ بر ديكتاتور، مرگ بر خامنه‌اي، لعنت بر خميني» سرود خواندند و مي‌خروشيدند

خبرگزاري به اصطلاح دانشجو متعلق به بسيج سپاه خامنه‌اي با انتشار يك كليپ از سميه رشيدي كه در آن شعار مي‌دهد«مرگ بر خامنه‌اي، درود بر مريم رجوي» تلاش كرده است بر «ضرب و شتم» و «عدم رسيدگي پزشكي» و ديگر جنايت‌هاي دژخيمان اوين و قرچك در مورد اين زنداني سياسي را كه به شهادت وي منجر شده است، بپوشاند و با بلاهت بسيار با برچسب همكاري مجاهدين با «رژيم صهيونيستي در جنگ 12 روزه» تراز كند(3 مهر 1404).

بسيج خامنه‌اي همچنين مدعي «مصرف برخی داروهای غیرقانونی» توسط سميه شده و مي‌خواهد چنين القا كند كه گويا اقدامات درماني‌اش به همين خاطر«نتيجه‌بخش نبوده است». معلوم نيست كه بايد 3 نوبت دستگيري و شكنجة او از سال 1401 و 10 عملياتي را كه قضائيه جلادان به او نسبت داده، باور كرد يا ادعاي «اعتياد به مواد مخدر صنعتي» را ؟ (ميزان، 3 مهر 1404).

شماري از زندانيان سياسي جهت اطلاع افكار عمومي و همچنين براي اقدام گزارشگر ويژه ملل متحد از جمله نوشته‌اند:

«سمیه رشیدی روز ۱۲ اردیبهشت ١٤٠٤، به هنگام نوشتن شعار ” کارگر بیدار است از شیخ و شاه بیزار است“ ، توسط نیروهای وزارت اطلاعاتی دستگیر و بعد از سپری کردن ۲۴ ساعت در بازداشتگاهی نامعلوم و شکنجه‌های روحی و روانی در روز ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۴، وارد بند زنان اوین شد. سمیه بیماری صرع داشت و داروی این بیماری را میخورد … در حالی که رسانه‌های شیاد و دروغ‌پرداز رژیم، سمیه را معتاد معرفی کردند تا در سایه اعتیاد رد جنایت را پاک کنند. حال آنکه سمیه و امثال او نه به علت اعتیاد، بلکه به علت روحیه مبارز و سازش ناپذیرشان در چشم این دژخیمان، محکوم به مرگ هستند.

واقعيت، كه زندانيان در اوين و قرچك مي‌توانند در مورد آن گواهي بدهند، اينست كه بيماري سمیه پس از انتقال از اوین به قرچک، به علت شرایط بد و عدم رسیدگی پزشکی تشدید شده و هر گاه به بهداری میرفت، درآنجا مي‌گفتند كه تمارض مي‌كند و او را به بند برمي‌گرداندند. سپس در زماني كه او به حال مرگ افتاد او را بردند و ديگر معلوم نيست چه بر سرش آمد.

داستان سمیه شاید داستان آن تیهویی باشد که شهادت به کشته شدن بسیاری از زنان و دخترکان معصوم در بند عمومی زنان در این زندان و دیگر زندان‌های رژیم آخوندی می‌دهد. سمیه نه اولین نفر و نه آخرین نفر است که در زندانهای این میهن، اسیر و قتل عام میشوند. همان رژيمي كه در سال 67 سي هزار زنداني را قتل‌عام كرد…».

ذيلاً كليپ‌هاي صوتي مراسم گراميداشت سميه توسط زندانيان سياسي در اوين و قرچك در سوم مهر را به اطلاع هموطنان مي‌رسانيم.

دبيرخانه شوراي ملي مقاومت ايران

۴ مهر ۱۴۰۴ (۲۶سپتامبر ۲۰۲۵)