مقاومت ایران طرحهای جدید رژیم آخوندی علیه مجاهدان لیبرتی و اشرف را افشا می‌کند

 بر اساس گزارشهای دریافتی از درون رژیم آخوندی، وزارت اطلاعات ملایان به طرحها و توطئه های جدیدی علیه مجاهدان لیبرتی روی آورده است.

 این بعد از آنست که سرمایه گذاری کلان رژیم آخوندی مبنی بر اینکه با بی خانمان کردن مجاهدان اشرف و انتقال آنها به زندان لیبرتی و تشدید محاصره و فشار، شمار زیادی از آنان وادار به تسلیم و دست کشیدن از مبارزه و بازگشت به ایران خواهند شد، به شکست انجامیده و نتیجه معکوس داده است. بنا بر این گزارشها:

۱- مأموران اطلاعات آخوندی در سفارت رژیم در بغداد به کسانی که لیبرتی را ترک کرده و نزد نیروهای عراقی رفته و در هتل مهاجر که تحت کنترل سفارت است، مستقر شده اند، می‌گویند قبل از اینکه آنها به ایران منتقل شوند باید به اشرف بروند و در اذیت و آزار و شکنجه روانی مجاهدانی که در آنجا هستند و در تهیه نمایشهای تلویزیونی شرکت کنند. سفارت به این افراد گفته است این کار بازگشت آنها به ایران را تسهیل می کند. این همان روندی است که پیش از این مزدورانی مانند قربانعلی حسین نژاد، مریم سنجابی و…طی کرده اند.

۲- وزارت اطلاعات از این افراد خواسته است تا با مراجعه مستمر به کمیساریای عالی پناهندگان و یونامی به آنها بگویند که سازمان مجاهدین کنترل شدیدی بر افراد لیبرتی دارد و اجازه نمی دهد کسی لیبرتی را ترک کند.

۳- در همین چارچوب در هفته های گذشته افراد ملل متحد مرتباً به هتل مهاجر می روند و به طور پیاپی با این افراد صحبت می کنند. طبق رهنمود وزارت اطلاعات برخی از این بریدگان به نفرات سازمان ملل گفته اند آنها از مدتها پیش خواستار ترک لیبرتی بودند اما از ترس مجاهدین این کار را نکردند و الان هم تعداد زیادی هستند که خواستار ترک لیبرتی هستند اما می‌ترسند اعلام بریدگی کنند.

۴- وزارت اطلاعات از طریق همین بریدگان به افراد ملل متحد گفته است در ماههای اخیر ۳۰۰ نفر از ساکنان از مجاهدین جدا شده اند اما سازمان به آنها گفته است به نفعشان نیست که از لیبرتی بروند و همانجا بمانند تا سازمان به کار آنها رسیدگی کند.

۵- رژیم ایران و دولت عراق از کمیساریای عالی پناهندگان و یونامی خواسته اند تا تلاش کنند برخی از مزدوران مستقر در هتل مهاجر مانند قربانعلی حسین نژاد را سریعتر به اروپا اعزام کنند تا به ساکنان لیبرتی نشان دهند هر کس از مجاهدین جدا شود و لیبرتی را ترک کند شانس بیشتری برای انتقال به اروپا خواهد داشت و سازمان ملل به کارش سریعتر رسیدگی می‌کند. آنها به خیال خودشان به این ترتیب تلاش می کنند ساکنان را تشویق به بریدگی بکنند.

۶- براساس این گزارشات وزارت اطلاعات به شدت نگران افشای مزدورانش در بغداد و اروپا از سوی سازمان مجاهدین است و از اینکه مجاهدین جزئیات ارتباطات این افراد با سفارت رژیم و مأموران وزارت اطلاعات در عراق و کشورهای مختلف را برملا می کنند به شدت عصبانی است.

۷- در همین چارچوب در نیمه دوم دسامبر گذشته کمیساریا بروشوری را در لیبرتی به زبان فارسی توزیع کرد که خشم و اعتراض ساکنان را بر انگیخت. در این بروشور خطاب به ساکنان آمده بود «اگر شما خواهان برگشت داوطلبانه به ایران هستید کمیساریای عالی پناهندگان شما را به حکومت عراق می سپارد تا حکومت عراق با همکاری سازمانهای مربوطه زمینه بازگشت امن و آبرومندانه شما را به کشورتان فراهم سازد». در این بروشور نوشته بود «بعضی از باشندگان قدیمی اردوگاه… اکنون در جای دیگری که از سوی مقامات عراقی تهیه شده است، زندگی می‌کنند… همیشه می توانید در هنگام بازدیدهای نظارتی روزانه کارمندان کمیساریا از اردوگاه در مورد نیازهای ویژه خویش و موضوعات دیگر با کارمندان کمیساریا صحبت کنید». مقصود از ”جای دیگر” همین هتل مهاجر یعنی شعبه وزارت اطلاعات ملایان است.

۸- ویلیام بوردون و گودوین جیل دو حقوقدان برجسته، از سوی ساکنان لیبرتی در روز ۵بهمن ماه (۲۴ژانویه۲۰۱۳) برای کمیسر عالی نوشتند: شماری از افراد لیبرتی «گزارش کرده اند که وقتی نظراتشان مصاحبه کننده را خوشحال نمی کند، از آنها خواسته شده بود که فرمی را امضا کرده و تقاضای استاتوی پناهندگی شان را پس بگیرند…. متأسفانه به نظر می‌رسد که لغو حفاظت بین المللی هنوز دارد توسط افسران کمیساریا به‌عنوان روشی برای ساکت کردن پناهندگان استفاده می‌شود». در همین نامه آمده است: «ما گزارشهایی دریافت کرده ایم که شماری از ساکنان ”تحت فشار قرار گرفته اند تا به سؤالات مشخصی جواب بدهند که ربطی به تعیین استاتوی پناهندگی ندارد… سوالاتی مثل ”آیا شما افراد را در سازمانتان شکنجه می‌کنید؟» و یا سوالاتی که ممکن است زوایای اطلاعاتی داشته باشند … در دو ماه گذشته ۲۵ شکایت از سوی ساکنان در مورد نمایندگان کمیساریا گرفته ایم که از آنان پرسیده اند آیا شکایتی علیه سازمان مجاهدین دارند که می‌خواهند با کمیساریا مطرح کنند”؟»

تشبثات رژیم آخوندی و همکاری تأسف بار یونامی و برخی از افراد کمیساریا با آن در حالی است که در ۲۴ آبان امسال برای چندمین بار سازمان مجاهدین به همه ساکنان لیبرتی ابلاغ کرد و از آنها خواست هرکس تحمل سختیهای مبارزه با رژیم ضد بشری ولایت فقیه را ندارد، در اولین فرصت با دریافت کمک مالی از سازمان مجاهدین، به کمیساریا معرفی شده و لیبرتی را ترک کند. پس از این ابلاغیه تا پایان سال ۲۰۱۲، یازده تن از ساکنان با دریافت کمک مالی از مجاهدین که اسناد آن موجود است به نزد نیروهای عراقی رفتند. این موضوع متعاقباً توسط نمایندگان و مشاوران حقوقی ساکنان به اطلاع مسئولان کمیساریا و یونامی و کمیسر عالی پناهندگان و دبیرکل ملل متحد و مقامات عراقی رسید.

همه کسانی که در ۱۰سال گذشته با مجاهدان اشرف در ارتباط بوده اند، اعم از دولت و نیروهای آمریکایی، یونامی و کمیساریای عالی پناهندگان می دانند اعضای سازمان مجاهدین داوطلبانی هستند که با اراده و اختیار خود برای سرنگونی رژیم آخوندی و استقرار دموکراسی گرد آمده اند و هیچکس برخلاف میل خودش در آنجا نگاه داشته نشده است.

این چیزی است که شمار زیادی از افسران آمریکایی مانند ژنرال دیوید فیلیپس، کلنل وسلی مارتین، سرهنگ گری مورش، سرهنگ جولی نورمن، سرهنگ مک گلاسکی، که مسئولیت حفاظت اشرف را در فاصله سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۹ بر عهده داشته اند در اسناد مکتوب یا در شهادت در کنگره آمریکا تحت سوگند و یا در سخنرانیهای متعدد بر آن شهادت داده اند. آژانسهای مختلف آمریکایی در سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۰۴ به‌طور خصوصی با همه افراد اشرف مصاحبه کردند و پس از آن نیز همه ساله یک بار این مصاحبه ها از سوی نیروهای آمریکایی تکرار شد تا از حضور داوطلبانه آنها در اشرف مطمئن شوند.

پس از انتقال حفاظت به نیروهای عراقی در فاصله ماههای فوریه تا آوریل ۲۰۰۹ نمایندگان دولت عراق با همه ساکنان به‌طور خصوصی در خارج از اشرف در محل گردان عراقی با حضور نمایندگان صلیب سرخ بین المللی مصاحبه کردند و با انواع وعده و وعیدها به آنها پیشنهاد کردند اشرف را ترک نموده تا دولت عراق تسهیلات انتقال به اروپا را برای آنها فراهم کند. تنها ۱۱نفر اشرف را ترک کردند و بقیه یعنی بیش از ۹۹.۵ درصد خواهان باقی ماندن در اشرف شدند.

از ۱۸ فوریه ۲۰۱۲ که اولین گروه ساکنان از اشرف به لیبرتی منتقل شده است تا کنون ۲۷۰۰ تن از ساکنان به‌طور فردی نزد کمیساریای عالی پناهندگان ثبت شده و ۱۹۲۰تن توسط کمیساریا به‌طور خصوصی یک یا چند بار و بعضا تا ۱۷بار در خارج از کمپ لیبرتی در دفتر کمیساریای عالی پناهندگان و با مترجمان کمیساریا مورد مصاحبه قرار گرفتند.

هر ادعایی غیر از این، یک تلاش بیهوده برای سرپوش گذاشتن بر شکست پروژه محل ترانزیت موقت (TTL) است که دست پخت مشترک دولت عراق و مارتین کوبلر برای بی‌خانمان کردن مجاهدان اشرف است. در حالیکه طبق استانداردهای کمیساریای عالی پناهندگان TTL محل اقامت چند هفته یا ماکزیمم چند ماهه است، یکسال پس از استقرار ساکنان در لیبرتی تنها ۵ تن از ساکنان به کشور ثالث منتقل شده اند و اکثریت عظیم ساکنان در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ در عراق خواهند بود. بنابراین همچنانکه ساکنان لیبرتی پیش از این اعلام کرده اند، یا لیبرتی باید فورا به عنوان کمپ پناهندگی اعلام شود یا حال که مصاحبه های کمیساریای عالی پناهندگان نیز انجام شده است، فورا به اشرف بازگردانده شوند.

مقاومت ایران ضمن هشدار نسبت به توطئه های رژیم ایران از طریق دولت عراق و مارتین کوبلر علیه ساکنان اشرف و لیبرتی و دخالت در سرنوشت آنان، از ملل متحد و کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد می‌خواهد تا در مقابل این مداخلات بایستند و اجازه ندهند رژیم ایران و دولت عراق از ملل متحد و ارگانهای ذیربط آن به مثابه ابزاری برای سرکوب اپوزیسیون فاشیسم دینی حاکم بر ایران استفاده کنند.

 دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۱۱بهمن ۹۱ (۳۰ ژانویه ۲۰۱۳)