سال ۱۳۸۹

رژیم ضدبشری آخوندی از رسیدگیهای اولیه پزشکی به زندانیان سیاسی خودداری می کند

صبح روز پنجشنبه ۱۱آذر ماه جعفر سربندی، از زندانیان سیاسی بند۴ زندان گوهردشت بر اثر عدم رسیدگی دژخیمان به وضعیت وخیم جسمی اش، جان خود را از دست داد.

او که تنها یک هفته از ورودش به این زندان می گذشت، به خاطر تراکم بیش از حد زندان و فقدان حداقل فضا برای استراحت، شبها در هوای سرد مقابل سرویسهای بهداشتی این بند میخوابید و از هیچگونه امکانی برای استراحت برخوردار نبود. 

وضعیت بهداشتی و پزشکی در زندان گوهر دشت به نحو بیسابقه یی وخیم شده است و آزادیخواهان ایران علاوه بر شکنجه، بر اثر بیماری و فقدان حداقل مراقبتهای پزشکی به مرگ تدریجی محکومند. وضعیت در مورد زندانیان سیاسی زن به مراتب وخیمتر است. در سلولهای انفرادی زندانیان در سوز سرمای زمستان از حداقل امکانات صنفی نیز محرومند و عموم آنها از انواع بیماریها رنج می برند. دژخیمان حتی به خانواده های زندانیان اجازه تأمین داروهای ضروری فرزندان و بستگان زندانیشان را نمی دهند. 
زندانی سیاسی ماشاء الله (حمید) حائری، به دلیل خونریزی داخلی و بیمارى قلبى و پس از دو بار سکته قلبی، در وضعیت وخیمی به سر می برد. او یکسال پیش، در حالیکه در اثر یک سانحه رانندگی در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان بستری بود، دستگیر شد و به زندان اوین منتقل شد. طی دوران اسارتش تحت شکنجه های بسیار قرار گرفت. وی به خاطر دیدار با فرزندش در قرارگاه اشرف و هواداری از سازمان مجاهدین خلق و اتهام آخوندساخته «محاربه» به ۱۵ سال زندان و تبعید به گوهردشت، محکوم شده است. 
جعفر کاظمی، که در اثر شدت شکنجه به بیماری سیاتیک مبتلا شده، از دردهای طاقتفرسا رنج می برد. مزدوران بهداری زندان حتی از رسیدگی به دندانهای وی که در زیر شکنجه شکسته و همواره درد می کند، خودداری میکنند. وی به خاطر دیدار با پسرش در اشرف، دستگیر و به اعدام محکوم شده است.
محسن دگمه چی، ازبازاریان خوشنام تهران، که به خاطر حضور دخترش در اشرف، و همچنین کمک به خانواده های بیسرپرست زندانیان سیاسی،۱۵ماه است در زندان اوین به سر می برد، بر اثر شدت بیماریش در وضعیت وخیمی است.
خانم فاطمه ضیایی، ۵۲ساله، از ناراحتی شدید ام. اس رنج می برد. او که بارها دچار حمله ام. اس شده از رسیدگیهای مورد نیاز پزشکی محروم است. دژخیمان به او گفته اند: قرار نیست شما از این بند زنده بیرون بروید. هرچه زودتر بمیرید هم ما را راحت کردید و هم خودتان را…
خانم زهرا اسدپور گرجی ۵۲ساله، مبتلا به بیماری حاد قلبی (۹ماه قبل در زندان سکته کرد)، رضا جوشن ۲۵ ساله پسر خانم اسدپور مبتلا به بیماری شدید آسم و پادرد، ، آقای محمد علی حاج آقایی، ۶۲ساله، خانم مطهره بهرامی و همسرش آقای محسن دانشپور،۶۷ساله، که از انواع بیماریها رنج می برندد، به خاطر برخوردار نبودن از حداقلهای پزشکی در شرایط وخیمی به سر می برند. آقای محسن دانشپور و پسرش احمد دانشپور از زندانیان محکوم به اعدام هستند.
آقای محمد اولیایی فرد، که از هشت ماه قبل به خاطر به عهده گرفتن وکالت زندانیان سیاسی زندانی است، به خاطر ابتلا به بیماری سرطان در وضعیت وخیمی به سر می برد. جعفری دولت آبادی، دادستان جنایتکار تهران، به رغم تأکیدهای پزشکان، از انتقال وی به بیمارستان خارج از زندان جلوگیری می کند. 
مقاومت ایران عموم مراجع بین المللی و ارگانهای مدافع حقوق بشر را به محکوم کردن وضعیت وخامت بار حقوق بشر در ایران فرا می خواند و خواستار اعزام هیأتی جهت رسیدگی به وضعیت زندانیان سیاسی به ویژه زندانیان بیمار است.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۱۵آذر۱۳۸۹ (۶ دسامبر۲۰۱۰)

 

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا