سال ۱۳۹۲

انتشار ویدیوی تكاندهنده اعدام یك جوان 26ساله در ملأعام، خشم عمومی را بر می انگیزد

 تأیید حكم ضد انسانی كوركردن و بریدن گوش و بینی یك زندانی توسط دیوانعالی آخوندها.

دیوانعالی آخوندها در یك اقدام وحشیانه، ضد انسانی و جنایتكارانه  حكم کور کردن چشم و بریدن گوش و بینی یك زندانی به نام جمشید را در تهران تأیید كرد (روزنامه حكومتی شرق- 11اسفند).

این در حالی كه انتشار ویدئوی تكاندهنده اعدام یك جوان 26ساله در شهر كرج بر روی اینترنت كه دژخیمان حتی از دیدار او با مادرش كه شاهد صحنه اعدام بود، جلوگیری كردند، نفرت و انزجار عمومی را بر انگیخته است.

فیلمی كه در روزهای اخیر بر روی اینترنت منتشر شده، صحنه های اعدام جوانی را نشان می‌دهد كه به دنبال مخالفت دژخیمان با دیدار او با مادرش، با تعرض به پاسداران تلاش می‌كند خود را از چنگ دژخیمان خلاص كند تا خود را لحظاتی به مادرش كه در صحنه در حال شیون كردن است، برساند، اما مزدوران او را مورد ضرب و شتم شدید قرار داده و پیكر نیمه جانش را به طناب دار می آویزند. ابعاد قساوت به حدی بود كه برخی از افرادی كه برای تماشای این صحنه جمع شده بودند و بیشتر آنها از پاسداران و ایادی رژیم هستند، زبان به اعتراض گشودند.

پخش این ویدئو، آن اندازه خشم و نفرت علیه فاشیسم دینی برانگیخته است كه خبرگزاری وزارت اطلاعات رژیم (مهر) نوشت: دست به دست چرخیدن این فیلم «فضا را به نفع کسانی تغییر داد که با چندین فقره سرقت و تجاوز به عنف، محکوم شده بودند ….پس از انتشار این فیلم، اظهار تأسف کاربران شبکه های اجتماعی از این اتفاق بالا گرفت. تا جایی که حتی در این شبکه ها ادعای بیگناه بودن اعدامیها و قربانی شدنشان به دلایلی نامعلوم مطرح هم شد». همزمان با این جنایت كه در محله فقیرنشین زورآباد كرج صورت گرفت، دو جوان 26ساله دیگر در دو نقطه دیگر شهر كرج در ملأعام اعدام شدند.

  مجازات اعدام در ملأعام در دوران روحانی افزایش یافته و مجازاتهای سبعانه و قرون وسطایی مانند قطع دست و كوركردن چشم و بریدن گوش كه هدفش ایجاد فضای ارعاب به ویژه در میان جوانان است، همچنان ادامه دارد. چیزی كه نشان می‌دهد این رژیم پا به گور تا كجا از خیزش مردم به ستوه آمده در هراس است..

 مقاومت ایران، با تأكید بر اینكه چشم بستن بر این جنایتهای شنیع، خیانت به حقوق بشر و تمدن بشری در قرن  بیست و یكم است، خواستار ارجاع پرونده نقض وحشیانه حقوق بشر در ایران به شورای امنیت ملل متحد است. سكوت جامعه جهانی در مقابل این جنایتها به بهانه مذاكرات اتمی و در حقیقت به خاطر تجارت با این رژیم ننگ بشریت معاصر است.

 

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

 5 اسفند 1392 (3مارس2014)

نوشته های مشابه

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا